Zamek w Barwałdzie Górnym

a wydłużonym wzgórzu Żar znajdują się pozostałości zamku wzniesionego przez książąt oświęcimskich około połowy XIV wieku. Założony był na planie dostosowanym do kształtu terenu, cypel wzgórza, owal o rozmiarze 20 x 50 metrów otoczono suchą fosą, z której materiał posłużył na zewnętrzny wał. Od północy, od strony wjazdu przekopano dodatkowy drugi rów.

Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1440 roku, kiedy książęta oświęcimscy przekazali go w zamian za Zator królowi Władysławowi Warneńczykowi.

Następnie przechodził jako zastaw przez ręce Mikołaja Serafina oraz rodzinę Skrzyńskich. W 1465 roku zamek wrócił w ręce królewskie, a dwa lata później został przekazany Piotrowi Komorowskiemu. Piotr w 1471 roku udzielił poparcia w wyprawie polskiej przeciwko Maciejowi Korwinowi. Po porażce polskiej wyprawy 

fot. ZeroJeden, IV 2011

król wegierski odebrał Komorowskim dobra liptowskie i orawskie, po czym zawarł porozumienie z Mikołajem Komorowskim, na mocy którego w zamian za zwrot tych terenów miał od niego otrzymać Żywiecczyznę z zamkiem na górze Żar.

Kazimierz Jagiellończyk zagrożony takim sąsiedztwem zamek zburzył w 1477 roku. Jeszcze w 1564 roku zamek jest wzmiankowany w dokumentach, jednak zapewne chodzi tu już o ruiny warowni.

Z zamku do dziś zachowały się nikłe resztki fundamentów i murów przyziemia oraz ślady wałów. Do pozostałości dotrzeć można niebieskim szlakiem, który prowadzi od klasztoru w Kalwarii Zebrzydowskiej grzbietem góry.