i
erwsze drewniano-ziemne założenie obronne powstało
w Garbnie pod koniec XIII wieku na wzniesieniu nad niewielką rzeczką. Wznieśli je Krzyżacy po podbiciu Barcji i osadzili tu komornika podległego prokuratorii
kętrzyńskiej, która administracyjnie podlegała komturstwu bałgijskiemu. Na przełomie XIV i XV wieku zamek uzyskał formę murowaną. Założony był na planie zbliżonym do kwadratu o boku około 32 metry, naroża muru o grubości 2 metrów wzmocnione zostały czterema otwartymi do wewnątrz basztami. Od zachodu
znajdowała się w połowie długości muru wieża bramna, a budynek mieszkalny prawdopodobnie dostawiony był do północnego odcinka murów obwodowych. Wzdłuż pozostałych kurtyn mogły
wznosić się inne drewniane zabudowania.
Wzmianki
z 1328 roku świadczą, że zamek miał osłaniać
Kętrzyn przed najazdami litewskimi. Mimo małych rozmiarów
w obrębie murów było dość miejsca, aby
w okresie zagrożenia
chroniła się tutaj ludność podzamkowej osady.
Podczas wojny polsko-krzyżackiej zamek uległ zniszczeniu, po którym już go nie odbudowano. Dopiero
w XIX wieku prace wykopaliskowe odsłoniły fundamenty założenia i pozwoliły odtworzyć częściowo
|
Widok z lotu ptaka od północnego-wschodu, fot. ZeroJeden, IX 2012 |
|
plan zamku.