z
mianki
w dokumentach potwierdzają istnienie zamku pod koniec XIII wieku. Pierwszym znanym lennikiem margrabiego na zamku
w Golenicach jest Dietrich von Kerkow.
W 1276 roku zrezygnował on
z posiadłości, która potem przechodziła na własność Mornerów, Wedelów, von der Ostów i Jagowów.
Badania prowadzone tu
w 1968 roku przez Eugeniusza Cnotliwego wykazały jedynie resztki ceramiki średniowiecznej. Obecnie pozostałości zamku mają kształt pierścieniowatego grodziska, które
znajduje się kilkaset metrów na południe od wsi, nad jeziorem Dobropolskim.