o kacji miasta w obecnym miejscu dokonał Kazimierz Wielki prawdopodobnie przed połową XIV wieku. Nie ma pewności co do daty wzniesienia zamku, prawdopodobnie jednak jako element systemu fortyfikacji miejskich powstał równocześnie z miejskimi murami w okresie lokacji miasta. Znajdował się w południowej części miejscowości. Pierwsze wzmianki źródłowe, które można łączyć z zamkiem dotyczą wymienianych od 1399 roku starostów opoczyńskich.
Z powodu braku ikonografii i badań archeologicznych
|
Zamek na widokówce z 1938 roku |
|
w obrębie terenu zamkowego nie można określić wyglądu założenia średniowiecznego. W XVI wieku zamek został zniszczony i przez jakiś czas nie był zamieszkany, później został odbudowany.
W 1620 roku była na zamku przeprowadzona lustracja, jednak z niej również niewiele wynika co do wyglądu zabudowań, opisany jest jedynie stan kilku pokoi, grodzkiej kancelarii, mieszkania burgrabiego oraz wymieniona jest pozbawiona schodów wieża.
Po zniszczeniu z okresu potopu szwedzkiego zamek został odbudowany, ale już w znacznie zmienionej formie, która zatarła poprzedni wygląd. Z 1820 roku pochodzi pierwszy plan zabudowań, z którego widać, że zamek założony był na prostokącie. W 1824 roku na fundamentach wcześniejszych zabudowań wzniesiono od podstaw nowy budynek nie nawiązujący już do budynków zamkowych. Ostateczną formę budynek przybrał po odbudowie Majewskiego z okresu międzywojennego.
Jak pisze Ryszard Rogiński z zamkiem w Opocznie chętnie łą czy się tajemnice alkowy przez Kazimierza Wielkiego. Z Opoczna wywodzi się słynną Esterka, jego nałożnica,
dla której wybudował w rynku dom, łącząc go podziemiami z zamkiem. |