XV wieku
w obrębie murów miejskich wzniesiony został zamek, który zastąpił
wcześniejszą książęcą warownię.
W 1529 roku zamek spłonął i długo nie
podejmowano się odbudowy.
W 1672 roku wykorzystując jego mury Melchior von Hatzfeld ze Żmigrodu wzniósł tu barokową rezydencję. Po zniszczeniu
w 1806 roku zamek został opuszczony, a jego pozostałości stopniowo rozbierano. Najdłużej stała tu cylindryczna wieża, jednak i ją po drugiej wojnie światowej rozebrano, kiedy budowano
w miejscu zamku szkołę.