a mek uchański wzniósł prawdopodobnie Paweł Jasieński herbu Gozdawa po 1470 roku. Pierwotnie było to niewielkie założenie, mieszkalny budynek z basztą w narożu północno-zachodnim. Po bezpotomnej śmierci kolejnego pokolenia Jasieńskich dobra uchańskie przeszły w początkach XV wieku na własność Uchańskich herbu Radwan. Rozbudowali oni zamek Jasieńskiego w 1570 roku dostawiając do istniejącego budynku drugi w kierunku południowym oraz otaczając dziedziniec czworobokiem murów obwodowych z trzema nowymi basztami w narożach. Brama znajdowała się w północnej kurtynie murów, bezpośrednio przy baszcie północno-wschodniej.
W 1590 roku Helena Uchańska wniosła zamek w posagu Mikołajowi Daniłłowiczowi herbu Sas. Na przełomie XVI i XVII wieku przebudowali oni zamek, powstało wtedy czteroskrzydłowe założenie. Wjazd przeniesiono nieco na zachód wznosząc budynek bramny poprzedzony
długą szyją bramną.
W drugiej połowie XVIII wieku Daniłłowiczowie opuścili rezydencję, która do 1786 roku uległa całkowitemu zniszczeniu. Z resztek murów pozyskiwano materiał do budowy gorzelni i browaru, w ten sposób do 1810 roku zniwelowano ruiny całkowicie.
W latach 1959-1960 Wiktor Zin prowadząc badania na terenie zamku odkrył spod warstwy ziemi jego fundamenty. |