Zamek w Węgierce

ierwsza wzmianka o istniejącym tu zamku pochodzi z 1484 roku, kiedy to Piotr Rozborski zaciągnął od Jana z Bystrzejowic pożyczkę w kwocie 200 florenów na jego budowę. Rezydencja nie należała do Rozborskich długo, bo już w 1506 roku przeszła w ręce Piotra Pruchnickiego, a niedługo potem z ręką jego córki dom przechodzi na własność Jana Pieniążka herbu Odrowąż. W 1713 roku Węgierka znów zmienia właściciela, którym staje się rodzina Siemianowskich, a po niej Józef Rosnowski herbu Ogończyk. W latach trzydziestych XVIII wieku wieś wraz z zamkiem zakupił Józef Morski, a w 1819 roku zamek staje się własnością Magdaleny Dzieduszyckiej. Później przechodził jeszcze przez ręce Szembeków i od 1929 roku - Mycielskich.

Zamek, którego resztki pozostały do dziś wznieśli w końcu XVI wieku Pieniążkowie. Było to założenie na planie czworoboku z dwiema narożnymi bastejami przy skrzydle zachodnim, całość otoczono fosą. W okresie świetności zamek posiadał dwa skrzydła mieszkalne - zachodnie i południowe - zaś od wschodu istniał tylko mur obwodowy. Możliwe, że od strony północnej było jeszcze jedno skrzydło mieszkalne. W XIX wieku zamek został zniszczony i częściowo rozebrany. Zachowały się mury skrzydła zachodniego, część północnego, basteja oraz resztki fosy.