|
[gr.], w wyznaniach chrześcijańskich dostojnik kościelny, zwykle zarządzający diecezją, wybieralny lub (w Kościele katolickim) mianowany przez papieża; w katolicyzmie i Kościołach wschodnich najwyższy stopień święceń kapłańskich; biskup zarządzający diecezją nosi nazwę biskupa ordynariusza, biskup nie posiadający diecezji biskupa tytularnego; biskup nie zarządzający diecezją i pomagający w pracy ordynariuszowi jest nazywany biskupem pomocniczym (sufraganem); biskupi zarządzający archidiecezją, zwłaszcza metropolici, noszą tytuł arcybiskupa. |