  a  mek (a właściwie dwór) w Bochni był od początku siedzibą podżupków miejscowej kopalni soli. Pierwszą ich siedzibą był drewniany dwór wybudowany prawdopodobnie niedługo po rozpoczęciu wydobycia soli, po otrzymaniu praw miejskich w 1253 roku. W dworze mieś ciły się też biura urzędników.
Nie wiadomo również kiedy drewniany dwór rozbudowano, na pewno znaczny udział w przebudowie na murowany zamek miał Kazimierz Wielki zatrzymują cy się w nim, kiedy wizytował żupy. Połączony z murami miejskimi stanowił mocny punkt obronny miasta. W zamku zatrzymywali się też kolejni władcy, którzy na pewno mieli udział w trosce o kolejne rozbudowy.
|
|
Widok z lotu ptaka od południa, fot. ZeroJeden, X 2013 |
|
W XVI wieku zamek posiadał basztę ze strzelnicami oraz dobrze wyposażony arsenał. O wyposażenie troszczyłsię wtedy żupnik królewski Seweryn Boner, któremu zamek zawdzięcza także renesansowy wystrój z attykami zdobiącymi dach oraz wieżyczkę zegarową.
Do drugiej połowy XVIII wieku zamek dotrwał bez większych zmian. Posiadał dużą salę reprezentacyjną, kancelarię pisarza, jadalnię, dwie izby ozdobione herbami królewskimi i obrazami świętych, kaplicę pod wezwaniem św. Stanisława.
W 1785 roku austriacy zamienili zamkowe wnętrza na mieszkania urzędników. Zamek stracił znaczenie, jednak zachował nadal formę architektoniczną. W 1875 roku Rozebrano jednak częściowo gotyckie mury, wieżę i baszty a pozostałe ściany utraciły wszelkie znamiona obronności i zabytkowości.
Zamek znajduje się przy ul. Planty. | 
Włącz 3D
