XIII wieku
w Dobrzyniu istniał drewniany gród na wysokiej górze.
W 1228 roku osadzony tu został zakon braci dobrzyńskich, którzy 5 lat później połą
czyli się z Krzyżakami. W 1235 roku wrócił
w ręce książąt polskich, którzy posiadali go do 1329 roku. Ponownie
w rękach krzyżackich był do roku 1343. Później był lennem Władysława Opolczyka, który
w roku 1392 oddał go
w zastaw Krzyżakom.
W 1404 roku ponownie
w rękach polskich,
w 1409 roku oblężony i spalony przez Krzyżaków.