u
iny rycerskiego zamku na wzgórzu. Pierwotny wzniesiony zapewne
w końcu XV w., po nabyciu dóbr dzięgielowskich przez Jana Czelo
z Czechowic. W posiadaniu rodziny Czelów do początku XVII w. Odbudowany około połowy XVII w. po zniszczeniach
z czasów wojny trzydziestoletniej, staraniem Jana Goczałkowskiego. Rozbudowany
w II połowie XVIII w. przez Antoniego Goczałkowskiego. Niemal do końca XVIII w.
w posiadaniu tejże rodziny.
W ostatnich latach XVIII w.
w rękach barona Józefa Beessa, później własność Komory Cieszyńskiej. Zniszczony pożarem następnie odbudowany
w II połowie XIX w. Renesansowy
z partiami gotyckimi. Zniekształcony na skutek przebudów. Zwrócony frontem na zachód. Murowany
z kamienia i cegły, otynkowany. Pierwotnie na rzucie nieregularnego czworoboku
z dziedzińcem pośrodku, obecnie trójskrzydłowy
|
Portal bramy wjazdowej, fot. ZeroJeden, VII 2003 |
|
(skrzydło wschodnie wyburzone); od północy prostokątne skrzydło dobudowane
w XVIII w. Piętrowy, częściowo podpiwniczony.
W północno-zachodnim narożniku dwubiegowa klatka schodowa
z nadbudowaną trzecią kondygnacją, występującą przed lico elewacji dziedzińcowych; od strony dziedzińca parter przepruty trzema arkadami o łukach półkolistych wspartych na szerokich filarach. Wnętrze podzielone nowszymi ściankami. Parter jednotraktowy.
W skrzydle zachodnim szeroka sień przejazdowa
z czterema niszami
w ścianach bocznych. Sklepienia:
w sieni kolebkowe,
w skrzydle południowym kolebkowe, kolebkowe
z lunetami oraz żaglaste wsparte na fazowanym filarze przyściennym o profilowanym kapitelu.
W skrzydle północnym, mieszczącym obory, sień sklepiona krzyżowo
z lunetami i kolebkowo ze zwornikami
w formie rozet,
w tylnej części schody na piętro.
W pomieszczeniu na lewo sklepienie żaglaste na gurtach.
W oborach sklepienia kolebkowe i żaglaste na gurtach, spływające na filary. Piętro dwutraktowe, przekształcone;
w skrzydle zachodnim i częściowo południowym od strony dziedzińca korytarz; pomieszczenia kryte sufitami. Na strychu strop belkowany. Elewacja zachodnia o nieregularnym rytmie otworów, na piętrze dziesięcioosiowa. Do sieni portal
z XVI-XVII w., zamknięty półkoliście, profilowany, dekorowany płycinami,
z rozetą
w kluczu. Nad portalem podwójny kartusz
z herbami Śreniawa (Goczałkowskich) i Odrowąż oraz datą 1768. Elewacje boczne skrzydła zachodniego zwieńczone szczytami schodkowymi
z XIX w.; od południa niewielki balkon, być może na miejscu dawnej latryny. Elewacja wschodniego skrzydła dobudowanego przy
|
Widok z lotu ptaka od północnego-wschodu, fot. ZeroJeden, X 2012 |
|
ramieniu północnym ośmioosiowa, północna czteroosiowa
z uskokiem i zaokrąglonym narożnikiem.
W nadbudowanej kondygnacji klatki schodowej fryz
z płycinami. W elewacjach dziedzińcowych portale: 1.
w skrzydle północnym barokowy
z II połowy XVII w., uszaty,
z przyczółkiem zamkniętym łukiem koszowym,
w którym kartusz
z herbami Śreniawa i Ogończyk, 2.
w skrzydle południowym zamknięty łukiem półkolistym, profilowany, 3.
w skrzydle zachodnim prostokątny, profilowany.
W kilku oknach kamienne obramienia barokowe
z XVII ., niektóre
z gzymsami. Dachy dwuspadowe, odbudowane po pożarze
w XIX ., kryte dachówką.