D
o dziś
z zamkowego założenia pozostał jedynie budynek będący częścią dawnego skrzydła zachodniego oraz resztki baszty o średnicy prawie 10 metrów
w jego południowym końcu.
W pobliżu znajdują
się też budynki gospodarcze, ale zostały one zbudowane
w latach 1908-1914. Zarys ziemnych umocnień porosły drzewa, od południa i wschodu
znajdowały się zalewowe łąki.
Pierwotna rezydencja wzniesiona tu została za Jana lub Andrzeja Fredrów prawdopodobnie
w drugiej połowie XVI wieku.
W latach 1656-1657 zamek został zniszczony podczas potopu przez Szwedów a potem
w 1672 roku przez Tatarów. Miasto i zamek pozostały
w rękach Fredrów do 1729 roku, kiedy Stanisław Rupniewski wziął za żonę Katarzynę
z Fredrów wraz
z którą objął podniszczoną już rezydencję. Stanisław
z Katarzyną opuścili niedługo nieodbudowany po zniszczeniach
|
Ruiny od południowego-zachodu, fot. ZeroJeden, VIII 2001 |
|
wojennych zamek i przenieś
li się do kieleckiego. Następni właściciele
zmieniali się często, byli to m.in. Podolscy, Skarbek-Michałowscy a od 1818 roku Dunin-Borkowscy. Dunin-Borkowscy do połowy XIX wieku wybudowali nowy budynek o charakterze pałacowym który jest widoczny na mapie kastralnej
z 1853 roku.
W początkach XX wieku zostały wzniesione wspomniane na początku budynki gospodarcze. I wojna światowa przyniosła zniszczenia
z których budynki do dziś
się nie podniosły.