Zamek w GrodĽcu

amek w GrodĽcu został wzniesiony w XIV wieku, z tego założenia przetrwały czę¶ciowo piwnice oraz zapewne sklepiona kolebkowo sień na parterze. Obecny zamek, już jedynie o cechach rezydencjonalnych, powstał w latach 1542-1580 z inicjatywy Macieja Grodeckiego, a budowę kontynuował jego syn Henryk. Używa się również w publikacjach ich nazwisko w formie Grodzieccy. Z tego okresu pochodzi główny korpus budynku (wówczas jednokondygnacjowego) z zachowanymi na parterze kilkoma renesansowymi portalami. Grodeccy władali GrodĽcem do 1660 roku. W 1625 roku w s±siedztwie budynku zamkowego wzniesiono kaplicę ¶w. Doroty, zachowały się jedynie ruiny tej budowli rozebranej w 1927 roku.

W 1650 roku dobudowana została druga kondygnacja oraz założono wokół zamku park, w którym zachował się mostek kamienny. Przez zwi±zki 

Zdjęcie z lotu ptaka, fot. ZeroJeden, V 2020

rodzinne Grodziec w 1660 roku przeszedł na własno¶ć Joachima Marklowskiego, a po jego ¶mierci trafił na krótko w ręce Jana Dama z Biedrzychowic, który w 1666 roku sprzedał wło¶ci Jerzemu Sobkowi. Kolejnymi wła¶cicielami były przez półtora wieku okoliczne rody.

W pierwszej połowie XVIII wieku w wyniku małżeństwa z córk± wła¶cicieli zamek przeszedł na własno¶ć Węgra Edwarda Gustawa Appony. Zapewne to wtedy powstała dobudówka od strony zachodniej.

W okresie międzywojennym na zamku zgromadzono warto¶ciowe wyposażenie oraz zbiory, miedzy innymi w bibliotece. W czasie drugiej wojny ¶wiatowej zbiory jednak zostały rozgrabione. Czę¶ć z nich obecnie mie¶ci się w kilku muzeach ¶l±skich. Po wojnie w zamku miał siedzibę Instytut Zootechniki, a od 2004 roku obiekt jest w rękach prywatnych.