Zamek w Mirosławcu

irosławiec otrzymał prawa miejskie jako Nowy Frydland przed 1314 rokiem z inicjatywy margrabiów brandenburskich. Z roku tego pochodzi przywilej dla Mirosławca wystawiony przez Jana i Henryka von Wedelów. Cała ziemia wałecka, w skład której wchodził, została nadana rodowi von Wedelów. Wkrótce Jan i Henryk von Wedelowie wznieśli w Mirosławcu gotycki zamek. W drugiej połowie XIV wieku Mirosławiec znalazł się w granicach Polski, właścicielami niezmiennie pozostali Wedelowie. Miasto nazywało się wtedy Frydląd Marchijski.

W 1576 roku zamek z Wedelów przeszedł na własność Blankenburgów. W 1719 roku miasto wraz z zamkiem spłonęły, a 10 lutego 1731 roku Dionysius Georg Joachim von Blankenburg rozpoczął wznoszenie nowej rezydencji już bez funkcji obronnych. Nie ma pewności czy stary zamek znajdował się w miejscu nowej siedziby, opis budowy nowego zamku sugeruje, że mógł być wzniesiony na surowym korzeniu. Rezydencja Dionizego znajdowała się na południowy-wschód od miasta, wśród łąk. Założona na planie prostokąta otoczona była fosą na planie kwadratu. W latach 1743-1745 budowlę rozbudowano o dwa dodatkowe skrzydła.

Rezydencja pełniła swoje funkcje do 1877 roku, później opuszczona w 1890 roku spłonęła i nie podniosła się już z ruiny. Do dziś zachowała się fosa oraz nikłe resztki murów XVIII-wiecznych w parku.