Zamek w Namysłowie

amek wzmiankowany w 1312 r., w tym czasie prawdopodobnie drewniany. Budowa obecnego rozpoczęta ok. 1360 r. na polecenie Karola IV, współcześnie z akcją fortyfikowania miasta. Po 1533 r., kiedy lenno zamkowe oddane zostaje w zastaw Radzie Miejskiej Wrocławia, częściowa przebudowa i rozbudowa. W 1534 r. wzniesienie głównej bramy wjazdowej z przedmurzem i mostem. W 1537, 1540 oraz 1557 r. dalsze prace, m.in. wykonanie nowej więźby dachowej. W latach 1560-1569 naprawa dachów i wzniesienie budynków gospodarczych. 

Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019

W 1660 r. umieszczenie więzienia w budynku bramnym. W 1703 r. zamek przechodzi drogą zakupu w posiadanie zakonu krzyżackiego. W 1741 r. uszkodzony w czasie ostrzeliwania miasta, następnie odrestaurowany. W 1771 r. powiększenie o skrzydło pd. Po sekularyzacji w 1810 r. zniesienie budynków gospodarczych. W 1812 r. odnowienie dachów i schodów. W 1830 r. przechodzi w ręce prywatne. W 1861 właściciel Hugo von Garnier z Biestrzykowic odnawia kaplicę. W 1895 r., po zakupieniu zamku przez właściciela browaru Haselbacha, znaczne przekształcenie wnętrz. W latach 1937-1939 przebudowa wnętrz w skrzydle pn.

Zamek usytuowany na niewielkim wzniesieniu, otoczony pierwotnie fosą zniwelowaną w XIX w. Murowany z cegły o układzie gotyckim na wysokiej podmurówce z kamienia polnego, ze skrzydłem pd. otynkowanym. Założony na rzucie nieregularnego wieloboku z trzema skrzydłami wbudowanymi w obwód murów. Najstarsze skrzydło pn. wzniesione zapewne ok. 1360 r. z występującym od dziedzińca prostokątnym ryzalitem mieszczącym pierwotnie w przyziemiu sień wejściową, na piętrze kaplicę. 

Fryderyk Bernard Wernher, Topografia Śląska 1744-1768

Skrzydło zachodnie dobudowane prawdopodobnie po 1533 r., skrzydło pd. w 1771 r. Skrzydło pn. piętrowe z poddaszem mieszczącym pierwotnie ganek strzelniczy, zaadaptowanym na cele mieszkalne. Podpiwniczone wysoko, z piwnicami sklepionymi kolebkowo z lunetami. Układ pomieszczeń jednotraktowy, nieregularny, znacznie przekształcony, z sienią pośrodku mieszczącą zrekonstruowaną zabiegową klatkę schodową. W sieni i niektórych pomieszczeniach stropy belkowane, w pozostałych sufity. Z sieni na piętrze wejście do dawnej kaplicy nakrytej sklepieniem żebrowym. Skrzydło zach. z piwnicami sklepionymi kolebkowo z lunetami, jednotraktowe z pomieszczeniami w amfiladzie. W sieni oraz sąsiednim pomieszczeniu oraz na piętrze sufity, niektóre z fasetą, pozostałe pomieszczenia sklepione krzyżowo i kolebkowo. Elewacje dziedzińca przekształcone i scalone po 1895 r. Okna w większości nowoprzebite, prostokątne. Dachy siodłowe kryte dachówką. W jednym z pomieszczeń skrzydła pd. kominek zamknięty łukiem spłaszczonym, w prostokątnej ogzymsowanej obudowie, w której zwieńczeniu 

Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019

owalna płycina z krzyżem i datą 1774. Budynek bramny wzniesiony w 1534 r. powiększony w XVII w. i nadbudowany w 1 połowie XVIII w. Murowany z cegły, wzniesiony na rzucie prostokąta z częścią pn. węższą, mieszczącą bramę przejazdową, z częścią pd. poszerzoną ku dziedzińcowi obejmującą pomieszczenia gospodarcze. Od dziedzińca ponad przejazdem kartusz z herbem Mikołaja Jenkwitza starosty księstwa wrocławskiego. Na dziedzińcu późnorenesansowa kamienna studnia z 1600 r.