r ód kasztelański istniał w Urazie już w XIII wieku. Niedługo po 1319 roku, kiedy należał do Andreasa Radaka został w jego miejscu wzniesiony murowany z cegły zamek o planie równobocznego trójkąta z lekko załamanymi bokami. Pierwotnie budynek miał dwie kondygnacje, na obu było po jednym pomieszczeniu ze sklepieniem żebrowym wspartym na centralnym słupie. Zamek otoczono fosą zachowaną w większych fragmentach do dziś.
W 1344 roku na zamku miał siedzibę burgrabia Hancko von Auras, a w latach 1428-1443 należał do rodziny Czirnów. W 1466 roku w wyniku nadania króla Czech zamek przeszedł na własność rycerze Christopha von Skopp. Prawdopodobnie w jego czasach zamek został rozbudowany, główny budynek podwyższono o dwie kondygnacje. Możliwe, że podczas tej przebudowy na południowy wschód od zamku wzniesiono nowy budynek, a pomiędzy nim a dotychczasowym powstał dziedziniec zamknięty dwoma odcinkami muru kurtynowego.
W połowie XVI wieku oraz w 1630 roku dokonano przebudów, podczas jednej z nich od północy do gotyckiego
|
Fryderyk Bernard Wernher, Topografia Śląska 1744-1768 |
|
budynku dostawiono dodatkowy trakt z dwoma wieżami w narożnikach. Całemu założeniu nadano cechy barokowe.
W 1810 roku rozebrano część południowo-wschodnią z XV wieku oraz mury obwodowe. W ciągu XIX wieku zamek gruntownie przebudowano w stylu neogotyckim zacierając wszystkie wcześniejsze elementy wystroju budynku. Podczas tej przebudowy zlikwidowana również jedną z narożnych wież.
W okresie międzywojennym zamek był już zaniedbany, a w końcu drugiej wojny światowej spłonął. Resztki murów zostały zabezpieczone jako trwała ruina. |