o
jnowice wymieniane są
w źródłach od XIII wieku,
w XV wieku istniało tu obronne założenie mieszczańskich rodzin
z Wrocławia. Na początku XVI wieku majątek
znalazł się w rękach rodziny Schebitzów i niedługo potem
w 1513 roku Mikołaj Schebitz wzniósł północne skrzydło zamkowe. Po 1530 roku istniało tu już czteroskrzydłowe założenie. Zbudowany
z cegły zamek ma plan zbliżony do kwadratu o bokach 22x24 metry, wjazd umieszczony był
w skrzydle północnym a całość otaczała bezpośrednio przy murach umieszczona fosa, przez którą przerzucono zwodzony most. Na dziedzińcu umieszczona została studnia.
W 1537 roku dobra wojnowickie przeszły na własność Bonerów, którzy władali nimi do 1576 roku.
W roku 1560 Jakub Boner podczas przebudowy nadał zamkowi charakter renesansowy. Budowla zyskała wówczas wykonane
z piaskowca obramienia okienne i portal bramy wjazdowej, dachy zwieńczono
schodkowymi szczytami, a na dziedzińcu postawiono arkady. Przy bramie
wznosi się smukła kwadratowa wieża.
W tej formie zamek dotrwał do czasów obecnych, przebudowy dokonywane
w XVIII i XIX wieku nie zmieniły już jego wyglądu.
W wyniku przebudowy
z XIX wieku zwodzony most zastąpiono murowanym arkadowym.
W czasie drugiej wojny światowej zamek został uszkodzony. Potem został przeznaczony na siedzibę Stowarzyszenia Historyków Sztuki, które
w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku odremontowało go.
Włącz 3D
