  o  jnowice wymieniane są w źródłach od XIII wieku, w XV wieku istniało tu obronne założenie mieszczańskich rodzin z Wrocławia. Na początku XVI wieku majątek znalazł się w rękach rodziny Schebitzów i niedługo potem w 1513 roku Mikołaj Schebitz wzniósł północne skrzydło zamkowe. Po 1530 roku istniało tu już czteroskrzydłowe założenie. Zbudowany z cegły zamek ma plan zbliżony do kwadratu o bokach 22x24 metry, wjazd umieszczony był w skrzydle północnym a całość otaczała bezpośrednio przy murach umieszczona fosa, przez którą przerzucono zwodzony most. Na dziedzińcu umieszczona została studnia.
W 1537 roku dobra wojnowickie przeszły na własność Bonerów, którzy władali nimi do 1576 roku. W roku 1560 Jakub Boner podczas przebudowy nadał zamkowi charakter renesansowy. Budowla zyskała wówczas wykonane z
piaskowca obramienia okienne i portal bramy wjazdowej, dachy zwieńczono schodkowymi szczytami, a na dziedzińcu postawiono arkady. Przy bramie wznosi się smukła kwadratowa wieża. W tej formie zamek dotrwał do czasów obecnych, przebudowy dokonywane w XVIII i XIX wieku nie zmieniły już jego wyglądu. W wyniku przebudowy z XIX wieku zwodzony most zastąpiono murowanym arkadowym.
W czasie drugiej wojny światowej zamek został uszkodzony. Potem został przeznaczony na siedzibę Stowarzyszenia Historyków Sztuki, które w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku odremontowało go. | 
Włącz 3D
